Rant
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Rant (od niem. Rand – brzeg, kant, krawędź), część monety lub medalu łącząca obrzeże awersu lub rewersu z powierzchnią boczną.
W czasach narodzin numizmatyki interesowano się głównie monetami średniowiecznymi, a te były bite na cienkich krążkach. Stąd ich bok był często nazywane rantem. W czasach nowożytnych monety są bite na grubych krążkach, dzięki czemu na bocznej powierzchni można zamieszczać wzory a nawet napisy. Istnieją ranty ostre (zakończone kątem 90º, gładkie oraz ukośne (ścięte).
Bibliografia
- Marian Kowalski: Vademecum kolekcjonera monet i banknotów. Wrocław: Ossolineum, 1988, s. 102
- Słownik wyrazów obcych PWN. Warszawa: PWN, 1991, s. 723