Rant

Z Polska Encyklopedia Numizmatyczna
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Elementy monety – na obrazku przedstawiono również jej rant.

Rant (od niem. Rand – brzeg, kant, krawędź) – część monety lub medalu łącząca obrzeże awersu lub rewersu z powierzchnią boczną.

W czasach narodzin numizmatyki interesowano się głównie monetami średniowiecznymi, a te były bite na cienkich krążkach. Stąd ich bok był często nazywane rantem. W czasach nowożytnych monety są bite na grubych krążkach, dzięki czemu na bocznej powierzchni można zamieszczać wzory a nawet napisy. Istnieją ranty ostre (zakończone kątem 90º, gładkie oraz ukośne (ścięte).

Rodzaje rantów

Bibliografia

  • Marian Kowalski: Vademecum kolekcjonera monet i banknotów. Wrocław: Ossolineum, 1988, s. 102
  • Słownik wyrazów obcych PWN. Warszawa: PWN, 1991, s. 723