Antoninian

Z Polska Encyklopedia Numizmatyczna
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Antoninian
Opis fizyczny
Masa

zmienna

Materiał

Ag, Ag-Cu, Cu

Rant

gładki

Antoniniany, w rzędach od lewej: 1. Heliogabal (218-222) – srebro, 2. Decjusz (249-251) – srebro, 3. Galien (253-268) – bilon, 4. Galien – miedź, 5. Aurelian (270-275) – miedź srebrzona, 6,7 uzurpatorzy galijscy (261-273) – miedź

Antoninian (łac. antoninianus) – moneta bita w cesarstwie rzymskim, wprowadzona przez Karakallę na początku III w. jako nominał srebrny o wartości 2 denarów.

Szybko uległa zepsuciu i bita była z bilonu, a nawet z miedzi aż do panowania Dioklecjana (284-305) włącznie.

W III w. legionista otrzymywał 10-15 antoninianów dziennie. Przykładowe ceny:

  • Zdrowy niewolnik – 800-1200 antoninianów
  • Koń – 250 antoninianów
  • Osioł – 145 antoninianów
  • Prosty miecz rzymski – 60 antoninianów
  • Buty – 12 antoninianów
  • Wino (1 pinta) – 4 antoninianów
  • półkilowy bochenek chleba – 1 antoninianus
  • lampa oliwna – 1 antoninianus
  • złoty pierścień – 122 antoninianów
  • mała łódź rybacka – 186 antoninianów

Zobacz też


Źródło: „https://encyklopedianumizmatyczna.pl/index.php?title=Antoninian&oldid=6353”