2 złote polskie (1816–1820)
| Dane podstawowe | |
| Emitent | |
|---|---|
| Nominał |
2 złote |
| Rocznik |
1816, 1817, 1818, 1819, 1820 |
| Emisja | |
| Mennica | |
| Nakład |
ok. 6 500 000 sztuk |
| Data emisji |
1 grudnia 1815 |
| Data wycofania |
1 maja 1847 |
| Opis fizyczny | |
| Masa |
9,09 g |
| Średnica |
26 mm |
| Materiał |
srebro Ag593 |
| Rant |
skośnie ząbkowany |
| Stempel | |
| Uwagi |
moneta obiegowa moneta bez otoku |
2 złote polskie (1816–1820) – moneta dwuzłotowa Królestwa Kongresowego okresu autonomii, wprowadzona ukazem cara Aleksandra I z 1 grudnia 1815 r., bita w srebrze w latach 1816–1820, według systemu monetarnego opartego na grzywnie kolońskiej[1]. Moneta nie posiadała otoku i dlatego została zastąpiona dwuzłotówką 1819–1825, z otokiem[2][3]. Wycofano ją z obiegu 1 maja 1847 r.[4]
Awers
Na tej stronie umieszczono prawe popiersie cara Aleksandra I, dookoła otokowo napis[3]:
ALEXANDER I CESARZ SA.W.ROS.KRÓL POLSKI *
Rewers
Na tej stronie umieszczono średni herb Królestwa Kongresowego, tzn. orła rosyjsko-polskiego – dwugłowy orzeł z trzema koronami, dużą pośrodku i dwiema małymi na głowach orła, w prawej łapie trzyma miecz i berło, w lewej jabłko królewskie, na piersi, na tle gronostajowego płaszcza, tarcza herbowa z polskim orłem[5]. Po obu stronach dużej korony rok bicia „18 16", „18 17", „18 18", „18 19" lub „18 20". Na dole, po obu stronach ogona orła, znajduje się znak intendenta mennicy w Warszawie – I.B. (Jakuba Benika), dookoła otokowo napis[3]:
2.ZŁOTE POLSKIE. 43 43/125 Z GR•CZ•KOL•
Opis
Monetę bito w mennicy w Warszawie, w srebrze próby 593, na krążku o średnicy 26 mm, masie 9,09 grama, z rantem skośnie ząbkowanym, bez otoku[3][2]. Według sprawozdań mennicy w latach 1816–1820 w obieg wypuszczono 7 009 279 sztuk dwuzłotówek[6]. W latach 1819 i 1820 bito dwuzłotówki dwóch typów:
- bez otoku, z rantem skośnie ząbkowanym oraz
- z otokiem, rant pionowo ząbkowanym.
Mennica w swoich sprawozdaniach raportowała jedynie liczbę wprowadzanych do obiegu monet konkretnego nominału, bez podawania typu. Dwuzłotówki z otokiem z 1819 są dość rzadkie, można więc przyjąć, że ten typ nie miał istotnego wpływu na całkowitą liczbę dwuzłotówek wprowadzonych do obiegu w latach 1816–1820[7]. Inaczej rzecz się ma z rocznikiem 1820, dla którego monety bez otoku spotyka się tylko trochę rzadziej niż monety z otokiem[8].
Stopień rzadkości poszczególnych roczników przedstawiono w tabeli:
| Rocznik | Typ | Stopień rzadkości | Szacowana liczba egzemplarzy | Uwagi | Zdjęcie |
|---|---|---|---|---|---|
| 2 złote polskie 1816 | R[9] | 80 001–400 000 | |||
| 2 złote polskie 1817 | R[10] | 80 001–400 000 | |||
| 2 złote polskie 1818 | R[11] | 80 001–400 000 | |||
| 2 złote polskie 1819 | bez otoku | R[12] | 80 001–400 000 | bito również monety 2 złote polskie (1819–1825) (R4)[13] | |
| 2 złote polskie 1820 | bez otoku | R1[14] | 15 001–80 000 | bito również monety 2 złote polskie (1819–1825) (R)[15] |
Moneta była bita w latach panowania Aleksandra I, więc w numizmatyce rosyjskiej zaliczana jest do kategorii monet tego cara[16].
Istnieją monety 2 złote polskie rocznika 1818 z otokiem, którym opracowania przypisują status monet próbnych lub ewentualnie nowego bicia[17][18].
Zobacz też
- 2 złote polskie (1819–1825)
- 2 złote polskie (1826–1830)
- 2 złote polskie 1831
- 30 kopiejek – 2 złote (1834–1841)
- 1 złoty polski (1818–1819)
- 5 złotych polskich (1816–1818)
- monety Królestwa Kongresowego
- tabela cennikowa Bolcewicza
- rosyjskie monety bite dla Polski (1815–1841)
Przypisy
- ↑ Karol Plage, Monety bite dla Królestwa Polskiego w latach 1815–1864 i monety bite dla miasta Krakowa w roku 1835 XXXVIII tablic, Warszawa: Polskie Towarzystwo Archeologiczne i Numizmatyczne Komisja Numizmatyczna, 1972, s. 5-8.
- ↑ 2,0 2,1 Władysław Terlecki, Mennica Warszawska 1765-1965, Wrocław-Warszawa-Kraków: Ossolineum, 1970, s. 272.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. II, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 88-99.
- ↑ Elżbieta Korczyńska, Borys Paszkiewicz, Mennictwo XIX i XX w., Kraków: Polskie Towarzystwo Archeologiczne i Numizmatyczne Oddział w Krakowie, 1989, s. 365.
- ↑ Karol Plage, Monety bite dla Królestwa Polskiego w latach 1815–1864 i monety bite dla miasta Krakowa w roku 1835 XXXVIII tablic, Warszawa: Polskie Towarzystwo Archeologiczne i Numizmatyczne Komisja Numizmatyczna, 1972, s. 6,13.
- ↑ Karol Plage, Monety bite dla Królestwa Polskiego w latach 1815–1864 i monety bite dla miasta Krakowa w roku 1835 XXXVIII tablic, Warszawa: Polskie Towarzystwo Archeologiczne i Numizmatyczne Komisja Numizmatyczna, 1972, s. 43.
- ↑ Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet, Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet [dostęp 2017-09-04].
- ↑ Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet, Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet [dostęp 2017-09-04].
- ↑ Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet, Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet [dostęp 2017-09-04].
- ↑ Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet, Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet [dostęp 2017-09-04].
- ↑ Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet, Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet [dostęp 2017-09-04].
- ↑ Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet, Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet [dostęp 2017-09-04].
- ↑ Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet, Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet [dostęp 2017-09-04].
- ↑ Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet, Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet [dostęp 2017-09-04].
- ↑ Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet, Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet [dostęp 2017-09-04].
- ↑ Vladimir Bitkin, Composite Catalog of Russian Coins, Kiev 2003, s. 789.
- ↑ Karol Plage, Monety bite dla Królestwa Polskiego w latach 1815–1864 i monety bite dla miasta Krakowa w roku 1835 XXXVIII tablic, reprint, Czesław Kamiński (red.), Warszawa: Polskie Towarzystwo archeologiczne i Numizmatyczne, Komisja Numizmatyczna, 1972, s. 18,19,50.
- ↑ George Mihailovich Romanov, Russian Coins Minted for Prussia, 1759–1762, Georgia, 1804–1833, Poland, 1815–1841, Finland, 1864–1890, wyd. 5, St. Petersburg: Typography A. Benke, 1893, s. 51.